لانگ شات :
چند روزی است تیتر روزنامه ها و رسانه ها یک شعار مشترک دارد : ورزش علیه ام-اس!
بالاخره پس از روزها فضا سازی رسانه بازی برگزار شد!
این حضور بازیکنان بزرگ فوتبال دنیا در ایران و و انجام بازی دوستانه با ملغمه ای از چند نسل مختلف از بازیکنان ستاره کشور و همه جور هنرمند و با ربط و بی ربط با نقاط قوت و ضعفی گذشت!
اما شعار بازی خیرخواهانه و واریز درآمد های حاصل از آن به بیماران رنجدیده ی ام اس محقق شد ؟
گفتند هزینه ای که برای برگزاری این بازی به مهمانان خارجی پرداخت کردند 350 هزار یورو بوده است.
حال سایر هزینه های جاری ( اعم از اسکان ، پذیرایی و ... ) را اگر فاکتور بگیریم باز هم این بازی خیریه نما جای تأمل بسیاری دارد.
350 هزار یورو با توجه به قیمت فعلی ان که 3800 تومان است ؛ می شود بعبارتی 1 میلیارد و 330 میلیون ناقابل!
این در حالیست که تیم ملی صحیح و سالم ایتالیا با تمام ستارگان فعلی اش روی هم 1 تا 1.5 میلیارد میخواست!!!
حالا چه تعداد بلیط 5 و 8 هزار تومانی فروخته شده ؟
در خوشبینانه ترین حالت اگر تمام بلیط های فروخته شده را 8 هزار تومانی در نظر بگیریم، با توجه به تعداد تقریبی تماشاگر ؛ که گزارگشر بازی 50 هزار نفر اعلام کرد - هرچند کمتر از این میزان آمده بودند - نهایتاً 400 میلیون درآمد حاصل از فروش بلیطهای بازی است.
با اینحساب آقایان برگزار کننده بیش از یک میلیارد تومان از جیب مبارک خود یا بیت المال پرداختند.
حال شما بگویید این بازی خیریه بود یا فریب ملت و مهمانان خارجی ؟
آقایان مردانه می گفتند هدف ما سرگرمی تماشاگران است و دور همی ستارگان وطنی با ستارگان دنیا! دیگر چرا از نام خیریه بهره برداری نامناسب کنند؟!
کلوز آپ :
به همت زحمت کشان خیریه در شهرستان بابل جشنی بنام وصال برگزار شد که امام جمعه محترم هم سخنان آتشینی علیه آن داشتند. این سخنان دستمایه ی عقده گشایی کسانی شد که نه دل خوشی از ائمه جماعات و اسلام دارند و نه روی خوش به اقدامات خیرخواهانه نشان می دهند!
این سوال در بعضی اذهان - خصوصاً برگزار کنندگان - نقش بسته که چرا در موارد پیشین که برگزار کنندگان دیگری جشن هایی بمراتب سبک و پر حاشیه داشتند سکوت شده و در این مورد ایشان چنین محکم موضع گرفته اند؟
اما مسأله ی بالاتر این است که فارغ از هیجانات کمی بنشینیم و با خودمان فکر کنیم
مسائل را اهم و مهم کنیم و ببینیم اولویت چنین برنامه هایی چقدر است ؟
آیا می دانیم که این سبک از برگزاری کنسرت های خیریه هیچ سنخیتی با فرهنگ و پیشنیه ی ایرانی و اسلامی ما ندارد ؟
آیا مردم بدون برگزاری کنسرت به خیریه ها کمک نمی کنند ؟
در اعتبار و هنرمندی دکتر محمد اصفهانی شکی نیست و بر کسی پوشیده نیست که ایشان در شعر آئینی و موسیقی مقامی هم آثار جاندار و زیبایی دارند. و اگر پولی هم بابت هنرمنمایی اش می گیرید نوش جانش!
اما در کشورهای غربی و ضد دین هم وقتی کنسرت خیریه برگزار می شود ، هنرمندان نه تنها پولی نمی گیرند ، بلکه خودشان هم از جیب کمک می کند!
انصافا وقتی در یکی بازی خیریه بزرگ ، با تبلیغات جهانی و دعوت جهانی که اتفاقا هر ساله هم نیست و بسیار کم پیش می آید ، 400 میلیون درآمد حاصل می شود ، در یک شهر بمراتب کوچکتر با تبلیغات ضعیف شهری - که همان هم هزینه بر است - و آن هم در یک برنامه ظاهراً سالانه - و حتی فاصله چند ماهه - چه مبلغی جمع آوری می شود که از ان 22 میلیون به دکتر اصفهانی داده شود ؟
حتی اگر بگوییم 2 میلیون تومان گرفتند - که از خاطره ای که در مورد دعوت ایشان در جشن ازدواج اوایل دهه 80 و خواستن 5 میلیون تومان در انزمان دارم بسیار بعید بنظر میرسد - باز هم این مبلغ که دوای درد خانواده ای بود ، میتوانست بهتر خرج شود.
ضمن اینکه از هنرمندان بومی و خوش نفسمان می توانستیم بهره ببریم که نوای کتولی و امیری آنها در گوش فرزندانمان مهجور شده است.
از سوی دیگر واقعا فهم ارتباط برگزاری یک کنسرت که سراسر اظهار است و رفتار بلندگویی دارد با فعالیت های خیرخواهانه - که در فرهنگ اسلامی و ایرانی ما بر پنهان نگاه داشتنش تأکید شده - برای خیلی از مردم سخت است.
همچنان بر این باورم که حُسن نیت برگزار کنندگان با پیشنهادهای همدلانه کمک خواهد کرد که بعد از این برنامه های بسیار مفیدتر و مؤثرتری را شاهد باشیم.
و معتقدم که این دوستان از منتقدانشان راهکار بخواهند برای بهتر برگزار شدن چنین جشن های خدا پسندانه ای !
کسانی که رقم را انکار می کنند توجه داشته باشند که در شهر رشت نیز دکتر اصفهانی بمناسبت عید نیمه شعبان دعوت بودند که دریافت 30 میلیونی ایشان جنجال ساز شد.
همچنین به دوستان با صفا و ساده دلی که استدلال فرمودن " این مبلغ را اسپانسر تقبل کرده " عارضم که از یکبار هم که شده از خودشان بپرسند " چرا اسپانسر محترم این پول را خرج خود نیازمندان تحت پوشش این موسسه نکرده و مرهمی به مشکلات عدیده ای که چنین موسساتی دارند نگذاشته اند ؟"
در هر صورت جان سخن اینکه از این روش های دهن پر کن ، گام های خیریه ها کوتاه و کوتاهتر خواهد شد . و چنین گعده های گلریزانی که پر از حس معنوی و فتوت بود ، تبدیل به شو هایی می شود که جز چشم و هم چشمی میان مؤسسات و حواشی دیگر - که قطعا خود مدیران موسسات خیریه از آن بیزارند - چیزی نخواهد افزود.
از مدیران زحمتکش این خیریه ها تقاضا دارم این ترک اولی را اصلاح کنند تا کار خیرخواهانه ی زیبایشان زیباتر به جان ها بنشیند و حتما نشستی با امام جمعه محترم شهر برگزار کنند و اگر سؤتفاهمی می بینند برطرف کنند.
قطعاً با همکاری یکدیگر شهر مظلوم ما بمراتب حال و روز بهتری خواهد داشت.
